มัทนะพาธา1

บทละครพูดที่ได้ยกตัวอย่างมาให้ได้ศึกษาเป็นภาคบนสวรรค์ตอนที่สุเทษณ์เทพได้ขอความรักจากนางมัทนาแต่นางยังยืนกรานปฏิเสธทำให้สุเทษณ์โมโหสาปนางให้ลงมาเกิดโลกบนโลกมนุษย์เป็นดอกกุหลาบและกลายร่างเป็นมนุษย์ได้ตอนคืนวันเพ็ญ เหตุการณ์นี้จึงเป็นจุดเริ่มต้นของเรื่องราวความรักอันเป็นตำนานแห่งดอกกุหลาบ ในที่นี้จะแปลตามบทให้ด้วย เริ่มตื่นเต้นแล้วสิ …. มาอ่านกันเล้ยยยย

บทละครพูดคำฉันท์ เรื่อง มัทนะพาธา

องก์ที่ 1

          (มายาวินประนมมือและนั่งบริกรรม,  พิณพาทย์ทำเพลงตระสันนิบาต.  ทุกๆคนตั้งตาคอยมองดู  พอถึงรัวท้ายตระ  มัทนาเดินออกมา,  ตาจ้องเป๋งไม่แลดูใคร  และกิริยาอาการเป็นอย่างคนที่ยังหลับอยู่,  และพูดหรือแสดงกิริยาอย่างคนที่ฝัน.  สุเทษณ์ลุกจากบัลลังก์ลงมาต้อนรับด้วยความยินดี,  แต่ครั้นเห็นมัทนาจังงังอยู่  ไม่ยิ้มแย้มก็ชะงัก, แล้วหันไปพูดกับมายาวิน.)

[สุรางคณา, 28.]

สุเทษณ์    นางมาแล้วไซร้     แต่ว่าฉันใด                       จึ่งไม่พูดจา

มายาวิน    นางยังงงงวย       ด้วยฤทธิ์มนตรา, แต่ว่าตูข้า     จะแก้บัดนี้   (พูดสั่งมัทนา)

              ดูก่อนสุชาตา              มะทะนาวิไลศรี

              ยามองค์สุเทษณ์มี        วรพจน์ประการใด,

              นางจงทำนูลตอบ         มะธุรสธตรัสไซร้ ;

              เข้าใจมิเข้าใจ              ฤก็ตอบพะจีพลัน.

              มัทนา เข้าใจละเจ้าข้า,   ผิวะองค์สุเทษณ์นั้น

              ตรัสมาดิฉันพลัน            จะเฉลยพระวาที

ความหมาย : สุเทษณ์พูดกับมายาวิน หลังจากที่นางมัทนาต้องมนต์สะกดว่า “ทำไมนางมัทนา มาแล้ว ถึงไม่พูดไม่จา”  มายาวินจึงตอบว่า “นางมัทนายังถูกมนต์สะกด ”  จึงถอนมนต์สะกดนั้น  แล้วพูดสั่งนางมัทนา ดูก่อน นางมัทนาผู้มีรูปโฉมงดงาม  ถ้าหากว่าท่านสุเทษณ์ถามอะไรเจ้า เจ้าจงตอบด้วยถ้อยคำที่อ่อนหวาน ไม่ว่าเจ้าจะเข้าใจหรือไม่เข้าใจก็ตาม ก็จงตอบโดยเร็วพลัน นางมัทนา จึงตอบว่า ข้าเข้าใจแล้วถ้าหากองค์สุเทษณ์นั้น ตรัสถามอะไร  หม่อมฉันจะตอบในทันที 

  ศัพท์ในการอ่านในวันนี้คือ

1.   ทำนูล = ทูล

2.   มะธุรส = อ่อนหวาน
3.   พะจี = คำพูด

เป็นไงละเริ่มตื่นเต้นกันแล้วสิ ..... รออ่านตอนต่อไปได้เลย ถ้ายังไม่เบื่อ ตอนนี้ขอตัวไปหาไรกินก่อนนร้าา

ขอบคุณสำหรับ ... การเข้ามาอ่านนะคะ